Κριτική για το "Καμένη Γη" του James Dashner

Γεια σας αγαπητοί μου αναγνώστες,
Θέλω καταρχήν να ευχηθώ σε όσους και όσες γιορτάζουν χρόνια πολλά. Να είστε πάντα καλά.

Σήμερα επιστρέφω μετά από καιρό με νέα κριτική. Η σημερινή μας κριτική αφορά το βιβλίο του James Dashner "Καμένη Γη", το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας του συγγραφέα "The Maze Runner"( ή "Το Τεστ" όπως είναι στα ελληνικά).

Περίληψη βιβλίου:

Κατάφεραν να επιλύσουν το Λαβύρινθο. Αυτό έπρεπε να ήταν το τέλος. Όχι άλλα τεστ. Όχι άλλες μεταβλητές. Όχι άλλο τρέξιμο. Ο Τόμας ήταν σίγουρος ότι μετά την απόδραση οι Γκλέιντερ θα ξανάπαιρναν πίσω τις ζωές τους. Όμως κανείς δεν ήξερε πραγματικά σε τι είδους ζωή θα επέστρεφαν.

                                                  

 Αλλά στο Γκλέιντ, η ζωή ήταν εύκολη. Είχαν φαγητό, καταφύγιο και ασφάλεια... μέχρι που η Τερέζα ενεργοποίησε το τέλος. Όμως στον κόσμο έξω από το Λαβύρινθο, το τέλος είχε ενεργοποιηθεί από καιρό.

 Καμένη από ηλιακές εκλάμψεις και από ένα νέο, βάναυσο κλίμα, η γη είναι κρανίου τόπος. Η κυβέρνηση έχει καταρρεύσει –και μαζί της, η τάξη– και τώρα Κρανκ, άνθρωποι καλυμμένοι με φριχτές πληγές, που η μολυσματική ασθένεια γνωστή ως Έκλαμψη τους έχει οδηγήσει σε δολοφονική μανία, λυμαίνονται τις κατεστραμμένες πόλεις αναζητώντας το επόμενο τους θύμα... και γεύμα.

 Ίσως οι Γκλέιντερ να έπρεπε να είχαν τελειώσει με το τρέξιμο. Όμως, αντί για ελευθερία, βρίσκουν ότι έχουν να αντιμετωπίσουν ακόμη μια δοκιμασία. Πρέπει να διασχίσουν την Καμένη Γη, την πιο ξεραμένη περιοχή του κόσμου, και να φτάσουν σε ένα ασφαλές καταφύγιο εντός δύο εβδομάδων. Και το ΚΑΚΙΑ έχει φροντίσει να ρυθμίσει τις μεταβλητές και να διαμορφώσει τις πιθανότητες εναντίον τους.

 Άραγε ο Τόμας θα είναι πάντα στο έλεος του ΚΑΚΙΑ; Ή μήπως κατέχει το μυστικό της ελευθερίας κάπου στο μυαλό του;

Κριτική βιβλίου :

Μετά από ένα καταπληκτικό πρώτο βιβλίο ο συγγραφέας μας δείχνει πως τελικά ο Λαβύρινθος ήταν μόνο η αρχή. Εδώ συναντάμε κατάματα τον πραγματικό κόσμο. Οι Μεταβλητές συνεχίζονται και αυτή τη φορά οι ήρωες έχουν να αντιμετωπίσουν κάτι πολύ πιο επικίνδυνο από τον Λαβύρινθο.

Μαθαίνουμε πολλά πράγματα και για την αρρώστια αλλά και το τι ακριβώς κάνει το ΚΑΚΙΑ. Θα συναντήσουμε και αρκετούς νέους χαρακτήρες που πρόκειται να αγαπήσουμε. Ο Τόμας δεν ξέρει πλέον ποιον να εμπιστευτεί. Δεν ξέρει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Φυσικά το ίδιο και εμείς. Συμβαίνουν τρομερά πράγματα σε αυτό το βιβλίο που θα μας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό.

Ο κύριος Dashner αποδεικνύει για ακόμη μία φορά πως ξέρει τον τρόπο να κρατά τον αναγνώστη σε συνεχή αγωνία. Ξενύχτησα βράδια μέχρι να το τελειώσω γιατί δεν άντεχα άλλο. Απλά ένα καταπληκτικό βιβλίο. Αρκετά διαφορετικό από το πρώτο όμως πολύ καλύτερο του (όσο απίθανο και αν ακούγεται). Όσοι έχετε αγαπήσει το Τεστ θα λατρέψετε την Καμένη Γη.

Κατά την γνώμη μου είναι το καλύτερο βιβλίο αυτής της καταπληκτικής σειράς.

Λοιπόν φίλοι μου, αυτό ήταν για σήμερα. Η νέα κριτική που θα ανεβάσω θα είναι μάλλον για την "Θεραπεία Θανάτου", του τρίτου και τελευταίου βιβλίου της σειράς. Μην ξεχνάτε επίσης πως περιμένουμε την "Καμένη Γη" και σε ταινία τον Σεπτέμβριο που μας έρχεται.

Να έχετε ένα όμορφο υπόλοιπο καλοκαίρι.